Een frisse kijk op gedrag. Wat zit er achter gedrag van leerlingen en welke invloed heb jij daarop? Daar gaat ons symposium Passend onderwijs dit jaar over. Een voorbeeld.
Een onderzoek hoe leraren op reformatorische scholen de Bijbel gebruiken zou waardevolle informatie opleveren, betogen Corina Nagel en Elsbeth Visser.
Wil je grote kans maken dat leerlingen gevormd worden door jouw les, dan moet je ze uit hun comfortzone brengen. Buiten de bekende kaders zetten. Hen in het diepe gooien. Hen laten spartelen. Dat wordt duidelijk door twee waargebeurde voorbeelden.
Waarom is onderwijzen zo’n mooi vak? Waarom heb je voor dat vak gekozen en wat wil jij je leerlingen bijbrengen? Vragen die ondersneeuwen bij de huidige demotiverende berichten over het onderwijs en de prestatiegerichtheid die van ons gevraagd wordt. Toch kun je als leraar voor jouw leerlingen het verschil maken als je vasthoudt aan je ideaal.
Over onderwijsvernieuwing wordt heftig gediscussieerd. Hoe maak je leerlingen eigenaar van hun leerproces? Hoe zit het dan met de autonome mens? Past het moderne denken over vernieuwing bij onze identiteit? We besteden daar veel aandacht aan. En terecht.
In landen waar christelijk onderwijs privé onderwijs is, hebben veel christelijke scholen een goede naam omdat ze bereid zijn om zich in te spannen voor kinderen met (wat wij noemen) speciale onderwijsbehoeften. Kinderen met allerlei problemen, doof, slechtziend, dyslectisch, zitten in dezelfde klas met alle anderen. In ons land heeft confessioneel onderwijs niet die naam. Waarom eigenlijk niet?
Inclusief onderwijs is een haalbare kaart, mits we de tijd nemen en goed nadenken over wat het betekent voor het speciaal onderwijs, voor leerlingen en voor de scholing van leraren, reageren dr. Neely Anne de Ronde-Davidse en Jaco van den Broek.
In een oude meelfabriek aan het Amsterdam-Rijnkanaal in Utrecht was vorige week het jaarlijkse congres van de onderwijsinspectie. Na de presentatie van De staat van het onderwijs konden we speeddaten met mensen van de onderwijsinspectie en verschillende workshops bezoeken.
Maar aandacht voor elke leerling; dat is toch hopelijk een ideaal van iedere school – christelijk of niet?! Is het dan wel terecht dat je dit benoemt als een kenmerk van christelijk onderwijs?
Als er een overeenkomst te vinden is tussen schoolgidsen, dan is het wel dat ze zeggen dat het kind met zijn of haar mogelijkheden centraal staat in het onderwijs. Dat hoef ik u niet te vertellen. Uniciteit en ontplooiing staan namelijk duidelijk op de kaart.
Kinderen zijn geen varkens. Zo is Luthers lesje over schoolverzuim samen te vatten. Ik kwam het tegen in een van de twee bundels Lutherteksten die recent verschenen onder redactie van Herman Selderhuis. Een blog van Bram de Muynck.
Staatssecretaris Sander Dekker wil dat scholen zich meer bezighouden met kernwaarden. De kernwaarden waar scholen zich op zouden moeten richten zijn volgens hem vrijheid, verantwoordelijkheid en verdraagzaamheid. Gezien de aanleiding voor deze suggestie zou de kernwaarde ‘kritisch denken’ eerder gepast zijn.
‘Het symposium vond ik (…) erg inspirerend en verrijkend. Complimenten voor alles wat jullie doen aan onderwijsontwikkelingen rondom vorming. Ik heb er erg van genoten!’
Sinds september 2016 heeft Driestar educatief, als voortzetting van de voormalige lectoraten, een onderzoekscentrum met de titel ‘Christelijk leraarschap’.
Het verhaal dook vorig jaar nog op. De stichting MDKL in Nuth riep leden op om theezakjes te verzamelen om veteranen een plezier te doen: „Deze veteranen hebben bijvoorbeeld een rolstoel nodig. Als dan een paar kilo aan theezakjes wordt ingezameld kan één veteraan blij worden gemaakt met een rolstoel.”
