We staan weer aan het begin van een nieuw schooljaar. Hoe gemotiveerd zijn wij om weer aan de slag te gaan? Vanmorgen moest ik weer denken aan het onvermoeibare en gedreven hondje dat ik tijdens mijn vakantie tegenkwam. Daar kunnen we van leren!
Het kwam me aanwaaien, die dag. De wolk, de zee en de berg kwamen met extra besliste bewegingen op het bord te staan. ‘Kijk jongens, nou gaan die wolken vanaf de zee naar de bergen.’ Een vlug getekende pijl liet het in drie seconden gebeuren.
Als je eenmaal gaat kijken, kun je niet meer stoppen: de vierdelige documentaire over de kinderen van Ruinerwold. De documentaire is werkelijk uniek en zal de komende jaren onderwerp van menig studie zijn.
Zes ‘richtingorganisaties’, waaronder Driestar educatief, belegden op 24 juni samen met de VO-Raad, PO-raad en Stichting School en Veiligheid een talkshow over burgerschapsonderwijs. Scholen van diverse richtingen presenteerden hun ervaringen met burgerschapsonderwijs en werden bevraagd door deskundigen.
Mijn klasje kwam pas zwart van de modder thuis. Hindernisbaan gemaakt in het bos. Viezer zijn ze dit jaar niet geweest. Van het zoeken naar eetbare planten kregen ze alleen maar groene vingers en het maken van de hut kostte slechts een jas. Lessen in overleving mogen wat vragen, vind ik. Ik voel me daarin gesteund door een artikel dat ik las. Jongens moeten vaker echte jongensdingen doen. Boompje klimmen, nat worden, vechten. Maar ook meisjes moeten weten te overleven in tijden waarin het écht moeilijk wordt.
Onlangs las ik in Praxisbulletin een mooie theaterleestekst voor de midden- en bovenbouw van de basisschool. Hij gaat over vlinders. Tygo en zijn zusje Zoë willen vlinders fotograferen, maar dan komt graaf Mot in actie. Gelukkig is hij exceptioneel goedgehumeurd en laat hij de kinderen op zijn landgoed toe.
Maak even een pas op de plaats, neem een korte pauze, take five: die Cambridge Cursus, ga ik die dit jaar nu wel of niet doen? Het trekt al jaren, ik kan het goed gebruiken, yes or no?
Lichaam en geest vormen een eenheid. Willem Brobbel, docent bewegingsonderwijs aan Driestar hogeschool, ziet in christelijk onderwijsland echter een sterke focus op cognitie. ‘Hoe willen we leren? Maken we in ons onderwijs gebruik van álle scheppingsgaven?’
Als professional ben je je leven lang gericht op leren, ook voor jezelf. Het ontdekken en verder ontwikkelen van de talenten die jij gekregen hebt houdt je fris en betrokken bij je vak en zorgt voor blijvende energie voor je werk. In deze blog ontdek jij hoe je de volgende stap in je persoonlijke ontwikkeling kunt zetten.
Mensen zijn sociale wezens. Wat hebben we een betrokkenheid op elkaar. Juist in deze coronacrisis! De noodzakelijke afstandsregels zijn soms een flinke sta-in-de-weg. Hoe kun je nou afstand houden en tegelijk betrokken zijn? Het stelde ons allemaal voor ingrijpende dilemma’s in het achterliggende jaar.
Zien. Volgens Van Dale betekent dit onder andere ‘waarnemen’. Sinds 1 augustus 2015 zijn scholen wettelijk verplicht om de sociale veiligheid van hun leerlingen waar te nemen en in beeld te brengen. Dit geldt voor scholen in het primair én voortgezet onderwijs. Als docent doe je dit niet alleen voor de inspectie, maar je wilt zelf ook graag weten hoe het met je leerlingen gaat. Het expertsysteem Zien!vo kan hierbij helpen.
Jij bent leider in het kinder- of tienerwerk en je krijgt een nieuwe groep. Altijd spannend! Moet je starten met een persoonlijk verhaal, of is dat juist te vriendschappelijk? Direct de regels uitleggen en ingrijpen als iets gebeurt dat je niet zint? Het is ook weer geen school en je wilt deze momenten op de vereniging, club of catechese graag gezellig krijgen. Je wilt een band opbouwen met je kinderen of tieners. Hoe dan ook, het is jouw taak om de sfeer in de groep goed te houden. Deze tips kunnen je helpen!
Het is aardedonker. Ik schrik wakker. Daar staat hij naast mijn bed. Het is mijn jongste telg. Met een snik in zijn stem fluistert hij: ‘ik heb zo eng gedroomd… er was een vos!’ Ik loop met hem mee terug naar zijn bed. Samen doorzoeken we zijn kamer. En zoals verwacht: geen vos of ander vervaarlijk dier te bekennen. Gerustgesteld gaan we beiden slapen. De dagen erop herhaalt dit tafereel zich. Het wordt me wat te gortig en ik besluit door te vragen. Wat is er aan de hand?
Hoe mooi is het als we ervoor kunnen zorgen dat op jonge leeftijd kinderen niet naar speciale scholen gaan, maar binnen het regulier onderwijs naar school kunnen? Juist ook binnen het christelijk onderwijs? In dit artikel beschrijven Neely Anne de Ronde (lector inclusieve klassen Driestar educatief) en Klaas Koelewijn (directeur Samenwerkingsverband Passend Onderwijs De Kempen en projectleider Expertisecentrum Onderwijs & Identiteit) hoe we kunnen werken aan deze mooie, maar ook ingewikkelde opgave.
Timo zit met zijn handen in het haar. Hij heeft volgende week een toetsweek. Als hij slechte cijfers haalt voor deze toetsen, mag hij niet door naar VWO 3. Zijn mentor raadt hem aan om in dat geval naar HAVO 3 te gaan, dan telt het niet als doublure. Zijn ouders begrijpen er niets van. In groep 8 haalde hij een Cito score van 550, en gaf de meester hem een VWO+ advies.