Peter van Olst volgt Henk Vermeulen op als regisseur Identiteit, vorming en burgerschap. “Trouw aan het beginsel, open naar de samenleving, dat vind ik belangrijk.”
Vijf vragen aan Peter.
1. In een paar zinnen: wie is Peter van Olst?
“Sinds 2017 werk ik als docent Godsdienst bij de pabo van Driestar hogeschool. Daarvoor, van 2005 tot 2016, was ik evangelist in Ecuador namens de ZGG. En weer daarvoor was ik politiek redacteur bij het Reformatorisch Dagblad. Mijn hart ligt ergens midden tussen de studies Politicologie en Theologie die ik gedaan heb: ik houd van publieke theologie, zending, missionair werk. In mijn nieuwe rol als regisseur Identiteit, vorming en burgerschap komt dat hopelijk ook tot uiting: ik wil zorgdragen voor de christelijke identiteit van Driestar educatief, en dat wil ik nadrukkelijk doen in verbinding met de samenleving. Dat is ook onze opdracht, als christenen en als onderwijsmensen.”
2. Wat is jouw rol als regisseur Identiteit, vorming en burgerschap?
“Mijn belangrijkste taak is om bij te dragen aan de doordenking van de identiteit in de opleidingen en in ons onderwijsadviesaanbod: Waarom bestaan wij als Driestar educatief? Wat is onze kernopdracht? Hoe verhouden onze uitgangspunten zich tot het opleiden van christelijke leraren? Het is geen waakhondfunctie, waarin je vooral aan het corrigeren bent. Het is vooral de bedoeling dat ik collega’s op inhoud samenbreng, en ook de verbinding zoek met onze achterban en het gesprek en de samenwerking met de scholen en kerken verder vormgeef.
Daarnaast ben ik binnen deze rol verantwoordelijk voor de cursus Weten & Belijden. Deze cursus is bedoeld voor beginnende docenten en leert hen handen en voeten te geven aan de identiteit van de reformatorische school in de klas. Ook ben ik projectleider van Studium Generale en organisator van het symposium Christelijk leraarschap.”
3. Waarom past deze taak bij jou?
“In mijn promotieonderzoek, dat bijna is afgerond, ben ik bezig geweest met de vraag hoe we in een moderne, pluriforme, gefragmentariseerde samenleving reformatorisch-christelijke leraren op kunnen leiden. Hoe zorg je ervoor dat leraren verbonden zijn aan het beginsel aan de ene kant (critical faithfulness) en aan de samenleving aan de andere kant (critical openness)? Eigenlijk gaat het bij vorming en burgerschapsvorming ook over deze vragen. Ik vind het mooi om hiermee bezig te zijn, en in mijn nieuwe taak als regisseur kan dat uitstekend.”
4. Het regisseursschap ging voorheen alleen over de thema’s Identiteit en vorming. Waarom is burgerschap daaraan toegevoegd?
“Burgerschap is een actueel thema, waarin veel scholen zoekend zijn: ze voelen de urgentie van het thema, hebben er ideeën over, maar vragen zich ook af wat ze moeten met de overheidseisen of hebben van de Inspectie opdracht gekregen om hun burgerschapsonderwijs aan te scherpen. Het is belangrijk dat we daarin samen stappen zetten. In het nieuwe curriculum van de pabo heeft de burgerschapsvorming van onze studenten al een prominente plek gekregen.
De overheid maakt zich terecht zorgen over de sociale cohesie en het is goed als scholen zich daarmee bezighouden. Maar er liggen allerlei gevoeligheden: we willen op onze scholen “eigen eigenheid” erin kunnen brengen. Samen met de achterbanscholen wil Driestar educatief daarom zoeken naar een goede koers in wat de overheid en de maatschappij van ons vragen, en hoe dat aansluit op onze identiteit en vorming.”
5. Wat vind jij belangrijk in de samenwerking met je collega’s en met de achterban?
“We hebben elkaar in het reformatorisch-christelijk onderwijs heel hard nodig. In de tachtig jaar dat Driestar educatief bestaat, zijn we een steeds kleinere minderheid geworden. We moeten zuinig zijn op artikel 23 en daarom is samenwerking heel belangrijk. Dat betekent soms ook dat we verschillen moeten overbruggen. Je hebt altijd met diversiteit te maken, daar ben ik me van bewust. Diversiteitscompetenties helpen om goed om te gaan met verschillen, zowel in de breedte van de samenleving als bij kleinschaliger diversiteit in eigen kring.
Dat Driestar educatief – nu Henks pensionering in zicht is – opnieuw een regisseur heeft aangesteld, laat zien dat we de doordenking van en samenwerking op deze thema’s belangrijk vinden. Het is goed dat we ons blijven herinneren waarom onze organisatie ooit is opgericht en wat onze christelijke identiteit inhoudt. Daar hebben we in het beroepsprofiel voor christelijke leraren goed over nagedacht: de Bijbel staat daarbij als Bron in het midden, met daarbij de belijdenisgeschriften. Dat geeft helderheid. Ook nu de studentenpopulatie wat diverser is dan voorheen, blijft overeind: we leiden op voor het christelijk-reformatorisch onderwijs en doen dit vanuit de Bron. Daar sta ik voor, daar staan wij voor.”’