Hoe praat je met kinderen over de oorlog in Oekraïne? 30 maart 2022 Door P.J.A. (Petra) van Nederpelt

Eerlijk zijn is de enige manier; „verzwijgen werkt niet”, zegt drs. Petra van Nederpelt, orthopedagoog-generalist bij Driestar educatief en het Rotterdamse Ikazia Ziekenhuis. „Kinderen krijgen het nieuws mee op straat, op het plein. Ook kleuters praten er al over. Houd wel rekening met de leeftijd en het ontwikkelingsniveau van een kind.”

Dit artikel verscheen o.a. in het Reformatorisch Dagblad.

Dat betekent ook dat opvoeders het bezig zijn met ernstig nieuws moeten begrenzen. „Als je niet oppast, zijn kinderen er de hele dag mee bezig en hitsen ze zichzelf en elkaar op. Zeg gewoon tegen een kind: We gaan er tien minuten over praten en daarna gaan we weer aan het werk.”

Zeker het bekijken van oorlogsbeelden moet beperkt worden. „Wat heeft het voor nut grote aantallen gebombardeerde gebouwen te laten zien? Kinderen hebben bij bepaalde woorden zelf al een plaatje ervan in hun hoofd.”

Zelfbescherming

Van Nederpelt noemt het verbazingwekkend welke details kinderen opmerken op foto’s van het oorlogsgeweld. En welke ze níét opmerken. „Een kind is ermee gezegend dat het leed niet in zijn volle diepte en zwaarte tot hem doordringt, en ook dat het er op zijn eigen manier mee omgaat. Dat is ingeschapen. Kinderen kunnen een erg bericht aanhoren en gewoon gaan spelen. Ik sprak eens ouders die het erg vonden dat hun kinderen diep onder de indruk bij het graf van opa of oma stonden en even later steentjes liepen te gooien op de begraafplaats. Maar het is een zegen dat een kind zichzelf beschermt tegen te veel verdriet en doorgaat met het gewone leven.”

Verder lezen? Klik hier.

Nu woon ik hier

Onlangs is ook het werkboek 'Nu woon ik hier' in het Oekraïens verschenen. Download het hier gratis!