Het onderzoekscentrum van Driestar educatief heeft onderzoek gedaan naar de meerwaarde van de begeleiding die dyslexiebehandelaren gaven aan ouders. De begeleiding vond plaats aan de hand van een kijkwijzer met aandachtspunten die in de literatuur als belangrijke elementen van de interactie tussen ouder en kind worden genoemd.
Het onderzoek
Er zijn grote verschillen in de mate waarin kinderen profijt hebben van het oefenen met lezen in de dyslexiebehandeling. Een eerder uitgevoerd kleinschalig experiment bij de dyslexiebehandelingen van Driestar educatief gaf aanleiding om te denken dat het stimuleren van ouderbetrokkenheid positieve effecten heeft op de leesresultaten van kinderen. In vervolg op dit experiment is daarom een grootschaliger praktijkgericht onderzoek opgezet. Ouderbetrokkenheid wordt hierbij opgevat als de samenwerking rond het leren lezen met als doel om de begeleiding van ouders thuis te verbeteren en de resultaten van het lezen te verbeteren. Ouders moeten in aanvulling op de reguliere behandelsessies van het kind met de dyslexiebehandelaar 5 x 15 minuten per week leesoefeningen doen met hun kind. Om de kwaliteit daarvan te verbeteren is een kijkwijzer opgesteld met belangrijke effectieve elementen. De dyslexiebehandelaren hebben de ouders van de experimentele groep begeleid door hen suggesties te geven aan de hand van de kijkwijzer.
De resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat ouders die suggesties kregen met de gebruikte kijkwijzer gemiddeld meer vooruitgang boekten op een aantal onderdelen van de kijkwijzer dan de ouders die hierover geen suggestie kregen. De leesresultaten van de kinderen uit de experimentele groep laten een grote spreiding zien en zijn niet significant hoger dan de leesresultaten van de kinderen uit de controlegroep. Uit de telefonische interviews met de participerende dyslexiebehandelaren blijkt dat bijna alle behandelaren positief zijn over het begeleiden van ouders en over de kijkwijzer. De begeleiding heeft er volgens hen echter niet voor gezorgd dat ouders thuis ook meer en beter gingen oefenen met hun kind. De meest genoemde reden door de behandelaren is dat ouders het te druk hebben met andere dingen. Dit kan volgens hen een reden zijn waarom de leesresultaten door de begeleiding niet duidelijk hoger zijn dan in de controlegroep. De dyslexiebehandelaren geven als voordeel van de begeleiding aan dat door de gegeven begeleiding het contact met ouders en de betrokkenheid op de behandeling verbetert.
Tot slot
Een belangrijke aanbeveling van dit onderzoek is dat de begeleiding van ouders niet alleen gericht moet zijn op effectieve elementen bij de leesoefeningen, maar ook op het stimuleren en ondersteunen van ouders om de voorgeschreven oefeningen ook daadwerkelijk te doen.
Wil je meer weten over dit onderzoek? Kijk
hier voor een publieksversie van het onderzoeksrapport of neem contact op met
Albert de Vries of
Annemarie Veenstra.