Richard Toes schreef in 2020 een boek: Geloof in Onderwijs. Het kwam vrijwel gelijk uit met de vertaling van David Smiths boek Geloven in lesgeven (‘On Christian Teaching’). Het boek van Smith gaat over de les zelf. Bram de Muynck en ikzelf schreven daar een voorwoord in. In wat lelijk Nederlands gezegd, communiceert alles wat de leraar doet betekenis. Daarmee doortrekt de praktijk van het lesgeven ieder moment van de dag en doet die praktijk iets met de leerlingen en met de docent. Lesgeven heeft een inhoud, maar ook een vorm.
Onlangs bezocht ik een onbekostigde christelijke school in Frankrijk. Hemelsbreed niet zo heel ver bij ons vandaan. Financieel een wereld van verschil. Een gemeenschap, dat is in elk geval duidelijk.
‘Ik heb eerst alles grondig onderzocht, Theofilus,’ zegt Lukas in het begin van zijn evangeliebeschrijving, ‘zodat jij zeker weet dat het klopt wat ik aan je schrijf.’ Met dit gedeelte uit Lukas 1 opent opleidingsdocent Johan Melse de post-hbo-bijeenkomst voor (aankomende) taalcoördinatoren. Het domein Schrijven staat vandaag op het programma.
Je bent wat je zegt en doet. Je bent authentiek. Je blijft dicht bij jezelf. Er is een tijd geweest in de pedagogiek dat de identiteit van de persoon voor de klas zoveel mogelijk werd verborgen. Taak en prestatie waren belangrijker. In Aziatische culturen is dat nog steeds het geval. Hoe jij als persoon bent, is niet zo belangrijk. Als de inhoud maar klopt.
Er is dringend behoefte aan nieuwe directeuren. Die behoefte is er al jaren. Is het probleem nog oplosbaar of is het te ingewikkeld geworden? Of is de functie zelf complex? ‘Dat speelt een rol. Tegelijkertijd zijn er mensen die deze functie zeker ambiëren’, aldus Leen Ruijgrok, onderwijsadviseur bij Driestar educatief.
‘Praat eens wat duidelijker!’ Wie heeft dit niet eens tegen een leerling gezegd? We houden er niet van als ze binnensmonds praten. En als je een voordracht houdt, een spreekbeurt bijvoorbeeld, moet je goed articuleren. Dat is: klanken en woorden nauwkeurig en duidelijk uitspreken.
Papua. Jayawijaya. Met tranen in de ogen ontvangt de Kimyalstam na jarenlange noeste vertaalarbeid de uitreiking van de eerste gedrukte exemplaren van het Nieuwe Testament in de stamtaal. De oudste van de gemeente bidt: ‘We hebben Uw Woord in onze taal gekregen. U heeft het gezaaid in ons land. We hebben het woord gekregen, we hebben het aangenomen en in ons hart opgenomen.'
Als je De oorlog die mijn leven redde voorleest in groep 6, leer je Ada kennen die een klompvoet heeft en door haar moeder wordt veracht. Je leerlingen gaan ongetwijfeld op in het warme, boeiende verhaal. Ze zijn emotioneel betrokken en daardoor willen ze dat je doorleest: hoe gaat het met Ada? Hoe loopt het af? Daar kun je gebruik van maken: maak er een lesje begrijpend lezen van!
Natuurlijk, de Kinderboekenweek is een jaarlijks terugkerend boekenfeest. De leescoördinator presenteert aan het schoolteam een mooie stapel nieuwe boeken. Bij iedere personeelsvergadering is lezen en jeugdliteratuur een agendapunt. En er is ook een jeugdboekenleeskring gestart. Of niet?
Omdat het vandaag de Dag van de Leraar is, schreef Annemarie Nobel een ode aan leraren. Voor deze ene keer niet vanuit het perspectief van haar werk als onderwijsadviseur, maar vooral als dankbare moeder. Naast alle taart, cadeautjes en complimentjes die je vandaag ongetwijfeld krijgt, dragen we deze ode op aan jou, beste leraar. Een oprecht dankjewel, namens Annemarie en heel Driestar educatief.