Wat zijn ze druk! Gelijk als ze binnenkomen voel je dat er in de groep iets gaande is. Vooral bij de jongens is de een nog ‘grappiger’ dan de ander. De meisjes kunnen er trouwens ook wat van. Iedere keer weer worden de hoofden fluisterend bij elkaar gestoken. Hoe krijg je hun aandacht voor de catechisatieles die jij hebt voorbereid?
Samen met de kinderen sta ik te wachten om te slaan, te rennen en te scoren. De meester heeft de regels van slagbal uitgelegd, het startsein heeft geklonken en ondertussen zijn de eerste punten al binnengehaald. Ik word aan mijn shirt getrokken en kijk om: ‘Juf, wel heel hard slaan hè?!’ ‘Ja juf, dan hebben we weer een punt!’ Ik knik: ‘Ik ga mijn best doen!’
De laatste ‘volle’ dag van deze bijzondere werkweek in Nepal trokken we naar de rand van de Kathmanduvallei. We gingen op bezoek bij de plattelandsscholen van Nepal. Dat vroeg wat onze improvisatiekwaliteiten én onze vooroordelen moesten aan de kant.
Uit een groot onderzoek van DUO bleek afgelopen week dat de sociale veiligheid van leraren en leerlingen op veel scholen onder druk staat. De NOS vertelde schokkende verhalen van docenten uit het hele land. Wat is er op de scholen aan de hand? En wat kunnen we eraan doen?
In het onderwijs zijn we gewend om allerlei metaforen te gebruiken. We geven input en verwachten output, we geven feedback en monitoren het leerproces dat we ook nog eens faciliteren. We kunnen niet makkelijk zonder dit soort metaforen, omdat onderwijzen en leren ingewikkelde dingen zijn. Taal helpt ons om wat we zien terug te brengen tot iets begrijpbaars. En dan liggen de beelden uit de techniek voor de hand.
Kunnen mannen beter orde houden dan vrouwen? Het blijkt dat vrouwelijke leerkrachten anders met ordeproblemen omgaan dan hun mannelijke collega’s.
Meester Johan heeft een gesprek met de moeder van Lynn over problemen van haar dochter in de omgang met de andere kinderen. Meester Johan geeft eerst zijn visie op wat er aan de hand is. Als hij zijn verhaal beëindigt, vraagt hij: “Hoe kijkt u hier tegenaan?” Vervolgens zwijgt hij en kijkt moeder vriendelijk aan. Nu kan de moeder van Lynn zeggen wat zij ervan vindt. Leren luisteren is belangrijk voor leerkrachten, blogt Jan Noteboom.
Tijdens deze werkweek verbleven we één nacht bij Nepalese gastgezinnen. De bedden leken wel planken, het eten was meer van hetzelfde en ’s nachts hielden de dieren ons wakker. Toch was het verblijf in dit liefdevolle gezin een fantastische ervaring!
Daar zaten we dan. Met z’n tweeën achter een laag tafeltje in kleermakerszit. Na ongeveer tien minuten was het weer zoeken naar een nieuwe houding, want die kleermakerszit is niet zo bevorderlijk voor de knieën van stijve westerlingen. Maar deze soms ongemakkelijke houding mocht de pret niet drukken: wat is het bijzonder om op werkweek in Nepal te zijn!
Brakend en lijkbleek tref ik hem aan. Zijn hoofd tussen zijn knieën. Als ik vraag wat er is, kijkt hij mij aan met bloeddoorlopen ogen: “Meneer, laat me heel even met rust. Ik moet zo weer verder. Maar geef me even tijd om op adem te komen, please?” Zwaar ademend zit hij daar, zichzelf moed insprekend: “Ik moet dit doen, ik kan ze niet in de steek laten.”