Broodnodig – dat was de titel van een van de workshops op de Identiteitsdag 2018 van Driestar onderwijsadvies. Met meer dan zeventig leerkrachten en andere onderwijsprofessionals dachten we op 24 januari na over het thema 'Elke dag opnieuw beginnen'.
Zoals onze dagelijkse boterham van levensbelang is voor ons lichaam, zo is het dagelijks openen van de Bijbel van levensbelang voor de christelijke school. Verbind dit met het woord van Christus dat Hij het Brood des levens is en het werk op de christelijke school is in het juiste perspectief gezet. Allerlei aspecten van dat werk kwamen op deze dag langs.
Waar maak je je druk om in je werk?
‘Elke dag opnieuw beginnen, ontwikkeling in het onderwijs vanuit christelijk perspectief’ was het thema van de dag. Dat brengt de vraag met zich mee wat je zou willen ontwikkelen. Waar maak je je druk om in je werk? Welk thema is het waard om aan te pakken, te ontwikkelen, te veranderen?
Docent Frank Ruiter bracht als voorbeeld de ‘gewone leerling’ onder de aandacht. Zie ik die wel genoeg? En zo niet, wat kan ik daaraan doen? Lianne de Baat werd getriggerd door het feit dat leerlingen zich wel netjes gedragen als de meester erbij is, maar als de spreekwoordelijke muizen dansen wanneer hij van huis is. Hoe verinnerlijken leerlingen Bijbels gedrag, zodat ze zich niet alleen op school ‘netjes’ gedragen, maar ook daarbuiten? De beide casussen dienden als voorbeeld bij het nadenken over de manier waarop je ontwikkeling in het christelijk onderwijs kunt benaderen.
Workshops
De workshops stelden een breed palet van onderwerpen aan de orde: hoopvol onderwijs, vergeving, vorming, omgaan met leerlingen met verschillende achtergronden. Thema’s die alles te maken hebben met de christelijke identiteit van de school. Hoe geef je die thema’s in de praktijk gestalte? Dat zou kunnen door in de klas met de Nederlandse Geloofsbelijdenis aan de gang te gaan, werd in een andere workshop gesteld. En onderschat het belang van het gesprek met kritische jongeren niet.
Het Reformatorisch Dagblad nam een
verslag op van de workshops over de vanzelfsprekendheid van de identiteit en over vergeving in het onderwijs. Als de christelijke identiteit van de school vanzelfsprekend is, is dat enerzijds een voorrecht; anderzijds is er de valkuil dat we zo de waarde ervan uit het oog verliezen en daarmee onze roeping van Godswege verwaarlozen.
Tot rust komen bij God om kracht te putten
Dr. J. Hoek plaatste het werk in het onderwijs in een hoger perspectief. Onder andere n.a.v. 2 Korinthe 4 : 16 zei hij: “Deze teksten zijn voor ons alarmerend zolang we nog niet delen in deze geestelijke vernieuwing. Ze zijn echter uiterst bemoedigend wanneer we er weet van hebben dat we telkens met onze lege vaten bij de Bron van vernieuwing terecht kunnen en dat we zo met goede moed in onze beroepspraktijk mogen staan.
Ik denk aan de docent die meer en meer maatwerk wil bieden voor leerlingen, met hart voor elk kind en met oog voor verscheidenheid. Wat is het dan van grote betekenis dat je allereerst
over je leerlingen kunt spreken met de Heere en vervolgens
met de leerlingen kunt spreken
over de Heere. Wat is het voor de leerkracht die met passie zijn of haar werk wil doen, geweldig dat hij of zij tot rust komt bij God, ’s zondags en door de week om zo steeds weer kracht te putten voor het toch veeleisende werk.”
Afhankelijkheid
De dagvoorzitter had daar in zijn opening al op gepreludeerd. “Elke dag opnieuw beginnen is niet mijn prestatie, maar Gods genade. Soms mogen we in het onderwijs delen in de ervaring van de boer uit de gelijkenis in Markus 4. Hij zaaide het graan, sliep en stond op, nacht en dag. En het graan sproot uit en werd lang, dat hij zelf niet wist hoe. Uiteindelijk hangen de ontwikkelingen in het onderwijs niet van ons af.”
