Hoe vrij laat je kinderen en jongeren in het maken van eigen keuzes op het gebied van media? Lees de blog van onderwijsadviseur Albert-Jan den Butter.
Waarom is onderwijzen zo’n mooi vak? Waarom heb je voor dat vak gekozen en wat wil jij je leerlingen bijbrengen? Vragen die ondersneeuwen bij de huidige demotiverende berichten over het onderwijs en de prestatiegerichtheid die van ons gevraagd wordt. Toch kun je als leraar voor jouw leerlingen het verschil maken als je vasthoudt aan je ideaal.
Wat is een goede meester of juf? Volgens kinderen hebben topleerkrachten de volgende kwaliteiten: goed uit kunnen leggen, grappig, aardig, tijd om te helpen, streng als dat nodig is. Bij zo’n leraar voelen kinderen zich goed. Hoe zorg jij ervoor dat kinderen zich sociaal-emotioneel ‘welbevinden’? Bert van de Waerdt geeft vijf tips.
Heb je een grote vriendenkring? Waren jouw rapportcijfers vroeger bovengemiddeld? Heb je die lastige sudoku vaak als eerste opgelost? Dan is de kans groot dat je vroeger in de gelukkige omstandigheid verkeerde dat je uitstekend muziekonderwijs hebt ontvangen. Arjen Uitbeijerse voert een warm pleidooi voor meer muziekonderwijs.
Bestaat er een christelijke pedagogiek? Over die vraag lopen de meningen uiteen. Waaruit zou het christelijke van die pedagogiek moeten blijken? Een pedagogiek van de hoop biedt perspectief.
Een nieuwe groep in het nieuwe schooljaar. Altijd spannend! Van je collega heb je het al gehoord: “Het is een fijne groep, er heerst een goede sfeer.” Of misschien juist. “Nou, je krijgt het pittig, een lastige groep, en die leerling… ik had er mijn handen vol aan.” Maar wat je ook te horen krijgt, in beide gevallen heb jij een uitdaging! Deze tips helpen je!
“Digitalisering van de maatschappij voltrekt zich in hoog tempo. Het onderwijs zoekt aansluiting bij deze ontwikkeling, maar dreigt achter te lopen. Hoe kan het onderwijs optimaal profiteren van de mogelijkheden van digitalisering?”
Het is belangrijk dat een kind met dyslexie zo veel mogelijk leeskilometers maakt. Op school, maar ook thuis. Samenwerking tussen school en ouders is dus ook op dit vlak heel zinvol. Maar hoe? Oefenen kost tijd en hoe kun je ouders dan motiveren voor het oefenen?
Je identiteit zichtbaar maken in de les, hoe doe je dat? Henk Vermeulen schrijft over meester Martijn, die merkt dat heftige nieuwsberichten zijn leerlingen bezighouden.
Hieronder staat een bericht dat rondgaat op Facebook. Gaat het hier om nepnieuws of berust het bericht op waarheid? Hoe kom je hierachter? En niet onbelangrijk: hoe leer je de kinderen in jouw klas onderscheid te maken tussen echt en nep nieuws?
Als ik uit mijn keukenraam kijk, zie ik twee bomen. Twee leibeuken. Op hetzelfde moment gekocht, op dezelfde dag geplant, in dezelfde grond. En toch is er verschil. En dat verschil is in het voorjaar gedurende twee weken heel zichtbaar.
Over onderwijsvernieuwing wordt heftig gediscussieerd. Hoe maak je leerlingen eigenaar van hun leerproces? Hoe zit het dan met de autonome mens? Past het moderne denken over vernieuwing bij onze identiteit? We besteden daar veel aandacht aan. En terecht.
In landen waar christelijk onderwijs privé onderwijs is, hebben veel christelijke scholen een goede naam omdat ze bereid zijn om zich in te spannen voor kinderen met (wat wij noemen) speciale onderwijsbehoeften. Kinderen met allerlei problemen, doof, slechtziend, dyslectisch, zitten in dezelfde klas met alle anderen. In ons land heeft confessioneel onderwijs niet die naam. Waarom eigenlijk niet?
De werkdruk bij leraren door de invoering van passend onderwijs kan weggenomen worden door de inzet van bijvoorbeeld klassenassistenten. Zij kunnen extra begeleiding geven aan leerlingen die dat nodig hebben. Daarvoor pleit de Algemene Onderwijsbond (AOB). Toch red je passend onderwijs niet alleen met meer handen in de klas.
Onze orthopedagogen en psychologen zijn verbonden aan scholen. Behandelingen rondom basis-ggz vinden daardoor vaak plaats op de school. Dit maakt de drempel tot de zorg die nodig is lager: een vertrouwde behandelaar in een vertrouwde omgeving. Orthopedagoog André van ’t Hof blogt over Annelyn, een meisje voor wie die vertrouwde omgeving heel belangrijk is.