Vorige week liet de Evaluatie Commissie Passend Onderwijs (ECPO) van zich horen. Ze riep ertoe op om de invoering van Passend onderwijs niet opnieuw uit te stellen, maar per augustus 2014 in te voeren. Ofwel: 'Geef gas met Passend onderwijs'.
De voorzitter van de commissie, Jan Gispen, zei: “Het verkeerslicht staat op oranje. Je kunt dan kiezen om af te remmen of om gas te geven. Ik adviseer de staatssecretaris om plankgas te geven’’. Ofwel: rijd alstublieft door met Passend onderwijs, sta niet stil.
De vraag kan gesteld worden of het scholenveld ervoor klaar is, want ‘gas geven’ betekent door oranje rijden ofwel ‘even flink doorrijden’. En er kleeft in het echte verkeer toch altijd ‘gevaar’ aan het rijden door oranje. ’t Is eigenlijk op het nippertje. Veiligheidshalve zou je moeten kiezen voor stoppen. Maar geldt dat nu ook voor Passend onderwijs?
Wij zijn van mening dat ‘gas geven’ en ‘doorrijden’ in dit geval wel kan. Vooral als we 1 augustus 2014 zien als een vervolgpunt voor Passend onderwijs en beseffen dat er na die datum nog veel moet gebeuren. Er is de afgelopen paar jaar veel geïnvesteerd in de structuurwijziging (o.a. op het niveau van de samenwerkingsverbanden), maar er is nog te weinig aandacht uitgegaan naar de inhoudelijke invulling van Passend onderwijs voor leerkrachten die in de praktijk van alle dag staan. Dat vraagt echt nog tijd en aandacht, maar daarom is het wel verstandig om nu door oranje te rijden en de draad van de verdere ‘toerusting van de leraar’ voortvarend op te pakken.
Anderzijds zal het ook zo zijn dat de weg die bereden wordt na het oranje stoplicht niet schokkend verandert. ’t Is allemaal niet compleet nieuw, maar het daadwerkelijk realiseren van Passend onderwijs vraagt wel versterking van leerkrachtvaardigheden/ houdingsverandering. We schatten niet in dat er ineens heel veel andere leerlingen met een ondersteuningsvraag het reguliere onderwijs binnenkomen. In de beeldvorming rondom Passend onderwijs is dat een veel voorkomende misvatting.
Als het gaat om een routeplanner voor het vervolg na het oranje stoplicht verdient de leerkracht voor de klas prioriteit. Wat heeft hij/zij nodig om qua houding, kennis en vaardigheden en daarbij behorende faciliteiten verder door te groeien in het omgaan met diversiteit binnen de klas. ’t Kan niet zo zijn dat zij door gebrek aan ondersteuning en ingroeien het stoplicht zelf op rood gaan zetten. In hun perceptie moet het juist volop groen licht zijn. Oranje kunnen we ons ook niet permitteren.
Arie Visser en Maxim v/d Vliet - Kenniskring Passend leraarschap