Hoe komt de christelijke identiteit op Driestar Educatief tot uiting? Wat is er te zien wanneer je het gebouw binnenkomt? Op 5 maart gingen studenten, medewerkers en gasten met elkaar tijdens de lunch in debat over identiteit in je werk. In de korte periode die de lunchtijd hen toeliet, werden diverse stenen in de vijver geworpen
Huwelijksaanzoeken, geitendarmen, rastavlechtjes, tal van waardevolle vriendschappen en een mooi bruin kleurtje; dat is nog maar een greep uit de collectie ‘dingen’ die ik de afgelopen tijd gekregen heb dankzij mijn International Experience.
Dat is hét moment. Hét moment waarop ik helemaal vergeet dat er achter in de klas iemand zit die mij beoordeelt. Die overal iets van kan vinden. Dat moment waarop ik ‘de juf´, hun alles, ben voor de kinderen. Dat mooie moment.
De stage is het belangrijkste onderdeel van de opleiding, want mijn ervaring is: lesgeven leer je het beste voor de klas.
Doet leiderschap in scholen er eigenlijk wel toe? Maakt het uit hoe er leiding wordt gegeven? En als het uitmaakt, wát maakt dan het verschil?
Iedereen die iets met C.S. Lewis heeft, herkent hierin onmiddellijk een toespeling op zijn boek ‘Mere Christianity’. Dr. Mark Pike heeft een prachtig boek geschreven waarin hij de inzichten van Lewis over onderwijs bij elkaar brengt.
Niet-christelijke leraren leveren vaak mooi en goed werk. Dus, waarom hebben we het dan nog over christelijk leraarschap. Is er dan wel verschil?
Fons van Wieringen, destijds voorzitter van de onderwijsraad, noemde de jeugd ooit een mooie periode die eigenlijk iets te vroeg in het leven komt.
‘Happiness is an epiphenomenon’; geluk is een bijproduct. Aldus Abraham Maslow (1998), de man van de bekende en veel gebruikte onderstaande behoeftepiramide. Ik denk dat hij gelijk heeft dat geluk een bijproduct is. Maar dat lijkt niet te kloppen met niveau 5 van zijn piramide.
Hoe motiveer ik mijn leerlingen? Menig leraar of leraar in wording (en wie is dat eigenlijk niet?) worstelt met die vraag. En komt er vervolgens niet echt uit.
