Hoe vaak spreek je over de godsdienstige opvoeding met de ouders van de jongeren uit je klas? Welke plek heeft ‘christelijk identiteit’ op het lijstje van thema’s die je met ouders wilt bespreken? En hoe vind je het om daar met ouders over te praten? Albert de Vries en zijn collega’s zijn benieuwd naar samenwerking tussen scholen en ouders bij de geloofsopvoeding.
Het Wartburg College is vorig jaar gestart met zogenaamde welkomstgesprekken met nieuwe leerlingen en hun ouders. Identiteit was nadrukkelijk een van de gespreksonderwerpen. Driestar educatief deed onderzoek naar die gesprekken. Wat vonden de gesprekspartners van die ontmoeting? Hoe kwamen de verschillende onderwerpen aan bod? Wat opviel, was dat ouders deze gesprekken erg op prijs stelden. Wel reageerden ze wisselend op de vraag naar de diepgang van het gesprek over identiteit. Hoe dat komt, onderzoeken we op dit moment via panelgesprekken met ouders.
Kinderen en jongeren hebben vragen over het geloof
Ouders en leraren praten veel met elkaar. Het is een goede vraag of het in die gesprekken voldoende gaat over de identiteit. Hoe vaak en hoe lang hebben we het bijvoorbeeld over wat een kind beleeft aan een Bijbelvertelling of over de vragen die een jongere heeft over God?
Godsdienstige opvoeding is onze gezamenlijke aandacht ten volle waard. Denk alleen maar aan al die jongeren die de kerk verlaten en aangeven dat ze zich eigenlijk nooit serieus genomen voelden in hun vragen. Dit is niet alleen iets dat speelt op het voortgezet of hoger onderwijs. Onlangs noemde een predikant dat sommigen jongeren al in groep 7 of 8 in een proces lijken te komen, waarin ze steeds meer afstand nemen van het geloof. Het is dan de vraag of wij dat tijdig doorhebben en of we tijdig oor en oog hebben voor deze jongeren.
Godsdienstige opvoeding met elkaar bespreken
Ouders moeten niet het gevoel hebben er alleen voor te staan. Ook de leerkrachten, de mentor en de ouderling die catechisatie geeft, kunnen vanuit persoonlijk contact met kinderen en jongeren aandacht hebben voor hun beleving en vragen. Om elkaar daarbij echt te kunnen versterken, is persoonlijk contact tussen de opvoeders nodig. Uit wat we tot nog toe horen aan ervaringen, lijkt het nog weinig te gebeuren dat een leerkracht of mentor in een gesprek met ouders uit zichzelf begint over de beleving of vragen van kinderen over God of over de godsdienstige opvoeding. Omdat de christelijke identiteit het bestaansrecht is van onze scholen, is dat erg jammer. Dit is ook een reden waarom we nieuw onderzoek starten naar de samenwerking tussen school en ouders in de godsdienstige opvoeding. Wij zoeken naar voorbeelden van een goede samenwerking op dit vlak. We hopen er veel te vinden! Directeuren en leraren die geïnteresseerd zijn in dit onderzoek nodigen wij uit om contact met ons op te nemen.