Rens Rottier neemt afscheid als bestuurder: 'Ik heb hier genoten, ben er geraakt en geïnspireerd' 27 januari 2023 Door L.N. (Rens) Rottier

Na bijna 25 jaar heb ik op 27 januari afscheid genomen als bestuurder van Driestar educatief. In die jaren heb ik ontelbare mensen ontmoet, contacten gehad met organisaties, leidinggevenden, studenten, scholen, medewerkers.

Ik ben daar dankbaar voor. De relaties die bij het werk van een bestuurder horen, hebben mij altijd veel energie en vreugde gegeven. Ik heb aan zoveel mensen veel te danken. Natuurlijk mijn collega’s, maar ook aan zoveel externen.

Het officiële afscheid vond plaats in de St Jan, rondom een cantate van Bach. Een componist die ik ken vanaf het moment dat mijn orgelleraar mij de 8 kleine preludia en fuga’s mij voorzette om die te studeren. Bach blijft mij boeien.

Dat geldt ook voor het gebouw waar het afscheid plaatsvond. Vandaar de combinatie Bach en de St Jan. Gedurende de 24 jaar van mijn Driestar-loopbaan, ben ik heel vaak in deze kerk geweest. Het is een plek waar we als Driestar-gemeenschap veel bijeenkomsten organiseren. Jaaropeningen, diplomering, jubileum bijeenkomsten, kerstavonden, startbijeenkomsten van de themadagen, muziekavonden en cantatediensten.

Grofweg denk ik dat ik zo’n 150 bijeenkomsten in deze kerk heb meegemaakt. Hier ligt voor mij dus een heel stuk Driestar-geschiedenis. Ik heb hier genoten, ben er geraakt en geïnspireerd. Door woord, muziek en zang en vooral ook Het Woord.

Maurits Tompot die jarenlang hoofdkoster was, maar ook een uitstekende gids, die ik vaak vroeg om gasten hier rond te leiden, opende mijn ogen voor de geschiedenis en de rijkdom van dit gebouw. In het bijzonder voor de wereldberoemde Goudse Glazen, waar je nooit op uitgekeken raakt. Ook de collega’s Tom Hage en Winnie Verbeek hebben hun steentje daaraan bijgedragen.

Deze kerk verwijst naar de kern van ons werk als Driestar en raakt mijn diepere drijfveren hiervoor mijn werk: de vorming van leraren voor het christelijk onderwijs. Die vorming krijgt op verschillende manieren handen en voeten. Niet in het minst door praktijken als musiceren, zingen, lezen, luisteren, mediteren, goed leren kijken, onderzoeken van bronnen van waarde.

Voor dit soort praktijken heb je ook een goede omgeving nodig. Onze hogeschool is een modern en prettig gebouw. Maar dat kan niet op tegen een kerk als de St Jan, waarin 1000 jaar geschiedenis ligt opgesloten en voelbaar is.

Zoveel mensen gingen ons voor. Zoveel eeuwen ligt hier de Bijbel open en wordt die gelezen en uitgelegd. Deze kerk spreekt van een lange traditie van het christelijk geloof. Overdragen van geslacht op geslacht. In die traditie heb ik willen staan, persoonlijk en in mijn werk.

Te weten in zo’n traditie te staat, maakt je bescheiden, je bent maar een heel klein radertje in het grote geheel. Die traditie geeft ook richting in een tijd van grote verwarring, waarin politici en wetenschappers beloven de problemen op te lossen, maar daartoe niet bij machte zijn.

Die traditie geef ons ook door dat we geen verlaten individuen, zoals psychiater Esther van Fennema onze samenleving diagnosticeert, maar we mogen weten dat God ons leven in Zijn handen heeft en ook onze toekomst. Dat bewaart je niet alleen voor hopeloosheid en moedeloosheid, maar geeft je ook de motivatie om elke dag te doen wat je hand vindt om te doen. Met uitzicht en hoop en verwachting.

Iets daarvan klinkt door in de cantate die werd uitgevoerd: Cantate 111. "Was mein Gott will, das g’scheh allzeit"
 
Het gaat hierin om vertrouwen op God. Over Zijn wil en Zijn trouw. Dat God troost geeft en een toevlucht is. En dat  - voor wie daarvan overtuigd is en wordt door Zijn Geest en genade - zelfs de dood geen schrik aanjaagt.
Dat wens ik jullie allen toe.

Ik dank jullie voor alle contacten die er zijn geweest. Ik ga op een mooie manier Driestar verlaten. Een nieuwe bestuurder staat gereed: Jan Kloosterman. Hij gaat met Robert Zoutendijk samen het nieuwe bestuur vormen van Driestar educatie. Ik heb er veel vertrouwen in dat dit een goed koppel is die samen de uitdaging aan kunnen om het Driestar-schip te leiden. Ik wens hen daarbij Gods zegen en veel succes, samen met alle collega’s, aan wie ik zo lang verbonden was.

P.S. hierbij vindt u ook de tekst van de toespraak die ik hield tijdens de opening van het cursusjaar 2022-2023.