De laatste leerkracht verlaat de zaal. De schoolplandag van een grote school in het Zeeuwse land zit er op. Toch wel afgepeigerd zet ik de opgedane indrukken op een rij… Van 09:00 uur tot 16:30 uur hebben we met z’n dertigen nagedacht over twee centrale vragen: ‘Waar staan we als school voor?’ en: ‘Waar gaan we als school voor?’
De collega’s hebben eerst individueel nagedacht over deze vragen, vervolgens de antwoorden uitgewisseld om uiteindelijk tot een collectief gedeeld antwoord op deze vraag te komen. Gewoon, in hedendaags Nederlands en zo concreet mogelijk. Wat is het waardevol om als team samen na te denken over de vraag waar de school in essentie voor staat en wat de oprichters lang geleden dreef om offers te brengen en de school op te richten.
Verbaasd over onze gezamenlijke denkkracht staat niet veel later een kernachtige samenvatting op papier. Onze leerlingen leven in eeuwigheidsperspectief en zijn op reis naar hun eeuwige bestemming. We willen hen de weg naar Jezus wijzen. Door levende gidsen te zijn. We vormen hen ook om als christen hun plaats in deze 21e eeuwse maatschappij in te nemen. En inderdaad, we bieden ook kwalitatief het beste onderwijs. En dat alles doen we in de veilige setting van de school en in nauwe aansluiting bij dat wat er in de gezinnen plaatsvindt.
Een richtinggevend schoolplan schrijf je niet achter je computer. Het is ook geen uitdraai van wat kengetallen. Een schoolplan schrijf je door elkaar diep in de ogen te kijken en elkaar wezenlijke vragen te stellen. Waar staan we nu eigenlijk – in essentie – voor? Wat is de bedoeling van onze school en onze inspanningen? Daar heb je iedereen uit het team – aangevuld met bestuursleden en toezichthouders – bij nodig.
De tweede centrale vraag deze dag was: Waar gaan we voor? Wat worden de komende jaren onze doelen en welke activiteiten zijn nodig om deze doelen te bereiken? We hebben voortdurend heen en weer gependeld tussen beide centrale vragen. Dat waar we voor gaan mag geen hobbyisme van een individuele leerkracht zijn. Of een speeltje van de directeur. Vertrekpunt is bij ieder doel: brengt dit ons dichter bij onze bedoeling als school?
De stip op de horizon is geschetst. Samen weten we nu waar onze focus zich op richt de komende jaren. De uitwerking volgt. ‘Ik dacht dat het vandaag over een beleidsstuk ging’, blikt een collega terug. ‘Maar dit ging over mijn werk voor mijn leerlingen’. En daar draaide het om, ook deze dag: onze leerlingen en hun bestemming. Daar samen over nadenken is wel een kostbare lesdag waard!