“Onze school en onze kinderen” 21 november 2014 Door A.B.T. (André) van ‘t Hof, orthopedagoog

Onlangs is op een Zeeuwse basisschool de scan ouderbetrokkenheid van Driestar onderwijsadvies afgenomen. Veel ouders en leerkrachten hebben zo hun mening kunnen geven hoe de vlag van ouderbetrokkenheid erbij hangt. Twee weken geleden zijn de resultaten met ouders en school gedeeld in een heel geslaagde ouderavond.

Na een opening door de voorzitter is eerst uitleg gegeven over de scan en over de uitkomsten voor deze school. Over het algemeen zaten de antwoorden van ouders en school aan de positieve kant. Dat alleen al is mooi om te delen! Maar er waren zeker ook verschillen. Neem een item als ‘school ziet ouders als eerstverantwoordelijke in de opvoeding’. Dat schatte school significant hoger in dan de ouders. En er waren meer van dergelijke items die om een gesprek vroegen.

Positieve energie

Daarom gingen leerkrachten en ouders na de pauze in aparte groepen uiteen. Er werd in deze groepsbesprekingen met behulp van de vragen uit de scan verder nagedacht over de thema’s opvoeding en communicatie. Geweldig wat er dan loskomt aan positieve energie. Ouders gingen met andere ouders in gesprek alsof ze elkaar al heel vaak hadden gesproken. Van verlegenheid of geremdheid was weinig te merken. Het ging immers om “onze school” en “onze kinderen”. De grote flappen waarop geschreven moest worden, stonden al snel helemaal vol met waardevolle tops en tips.

Tips

En dan de leerkrachten. Intensief werd met elkaar gediscussieerd en in plaats van tips voor ouders, verscheen een lijst tips voor henzelf op papier. Waardering voor ouders werd ook gedeeld. Gelijk kwam ook het gesprek op gang hoe de grens te bewaken tussen het willen van ouderbetrokkenheid en het kunnen inpassen binnen de pedagogische en didactische taak van de leerkracht. Het ging immers om “onze school” en “onze kinderen”.

Wederzijdse communicatie

In het laatste halfuur werden de uitkomsten gedeeld. Letterlijk kon men elkaar in de ogen kijken en vertellen wat goed ging en wat beter kan. Wederzijdse communicatie dus. Maar vooral werd gezegd welke ouders men wil zijn voor de school en welke school men wil zijn voor de ouders. Er is een heel mooie gezamenlijke stap gezet met elkaar. Leerkrachten en ouders bleven nog lang met elkaar doorpraten, ook toen de avond officieel voorbij was.

Wordt vervolgd!