‘Verbinding’ is het jaarthema binnen Driestar educatief. We hoorden er tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst een causerie, doorspekt met humor, over van Kees van der Staaij. Het veronderstelt volgens hem het zoeken naar het gemeenschappelijke. Dat legt verbinding tussen mensen en hun standpunten.
Anderzijds gaf hij aan dat het niet alleen gaat om het zoeken naar het gemeenschappelijke maar dat er juist ook oog mag zijn voor de verschillen. Het is mooi om die verschillen te onderzoeken en de beweegredenen van de ander ‘nieuwsgierig’ te bevragen.
Wat een rijk thema, dacht ik, al herkauwend op het thema van de nieuwjaarsbijeenkomst. Een mooi woord ‘verbinden’. Het doet denken aan binden. Daarvoor is dus een band nodig.
En net zoals klittenband niet plakt aan plastic, zo min is er een band als je zelf niet hechten kunt of wilt. Een band aan elkaar. En vooral ook een band aan Hem Die ons geschapen heeft.
En vandaag wacht het werk binnen de kenniskring Herbergzaam Onderwijs. Over gemeenschappelijkheid gesproken. Ik denk gelijk aan de literatuur die ik pas las over collectieve self-efficacy. De mate waarin je samen met anderen je bekwaam voelt om een klus te klaren.
Gezamenlijk zoeken we binnen de kenniskring met onze eigen achterban naar hoe herbergzaam onderwijs er uit ziet. Wat heeft een leraar nodig om herbergzaam te zijn en om herbergzaam onderwijs te bieden? En wat heeft de aanstaande leraar nodig om te kunnen starten binnen een herbergzame school? Herbergzaam onderwijs bindt onze kenniskring.
Over collectieve self-efficacy gesproken. Hoe zou je de klus kunnen klaren als we het niet gezamenlijk doen? Ieder vanuit zijn eigen beroepspraktijk zoekt naar vormen en middelen om herbergzaam onderwijs vorm te geven. En ja, verschillen die zijn er. Op het sbo zijn de vragen anders dan in het vo. En voor de pabo zijn er andere vraagstukken dan voor het mbo.
Want herbergzaam zijn voor zowel de leraar als de leerling als de ouders en voor iedereen die betrokken is bij de school, dat vraagt nogal wat. Het klinkt allemaal zo mooi, maar de praktijk is weerbarstig.
En wat blijkt dan juist dat je elkaar nodig binnen de school. Om gezamenlijk de klus te klaren. Om het niet alleen te hoeven doen. En ja, dan gaat het over het samen doen met collega’s waarin je gebruik kunt maken van elkaars gaven. Over omgaan met verschillen gesproken. Wat bijzonder dat er zoveel verschillende collega’s zijn met elk hun eigen-aard-igheden. En dan gaat het zeker ook over de band die er als het goed is ligt tussen de Heere en de leraar. Hoe kun je anders je werk doen met al die rijkdom aan verschillen in je klas én in je team én in de kenniskring?
Hoe fijn is het dan om tijdens het koffiedrinken na te praten over het wel en wee van de dag. Om aan te mogen geven wanneer het ingewikkeld was en om te delen als er mooie gesprekken waren in de klas juist met die ene leerling waarover gisteren zoveel zorgen waren. Samen delen, samen vieren en samen zoeken.
En misschien is daar samen koffie drinken voor nodig. Of thee. Want verschillen kunnen binden.
Lydia van Hartingsveldt is lid van de kenniskring Herbergzaam Onderwijs
Lectoraat Herbergzaam onderwijs
Maak kennis met het lectoraat Herbergzaam onderwijs via onderstaande video:
Meer interessante blogs van het lectoraat